tarafikte kalan beynimde, çalan kornolar....

yüzünü göremediğim yaşlı bir teyzeyi dinliyorum.yanındaki diğer teyzeye anlatıyor.ben diyor harcadım kendimi.önünden geçtiğimiz binayı göstererek aha işte burada çalıştım bi zmaan ben.ulus'ta 5' e kadar çalışır sonra buraya akşam temizliğe gelirdim.acı gülüşle ekliyor, beden çalıştı çok çalıştıda şu beyni çalıştıramadık.çocuk dedik ev dedik köpek gibi çalıştık.çok pişmanım çok.bi emekli bile olamadım.aha bak ağzımı dişlerimi bile yaptıramadım.

sonra annemi düşündüm.15 yaşından beri çocuklarıiçin uğraşıp didinen,herkese herşeye katlanan kadını.insan çocukları için bu kadar fedakarlık etmeli mi.tüm hayatını onlar üzerine mi kurmalı.kimbilir belki geleceğin annesi :peh: ve bugünün çocuğu olarak hayır diorum.olmamalı.annemin hayatını istemiorum.benim için hayatındna vazgeçmesini istemiorum.çocuğum için hayatımdan vazgeçmek istemiorum.annem yemeği yapıp önüme getirsin istemiorum.git al yemek orda desin yeter :p:)yada yaparken gel bak nasıl yapılıor desin istiorum.ve biliorum böyleleri var.

annem seni çok seviorum.ama keşke bu kadar fedakar olmasaydın.şimdi bize, ablamlara abime bana bakınca biliorum sen değilsin ama ben çok pişmanım çok.

umarım senin için yapmak istediklerimi yapmadan gitmezsin..
seni çok seviyorum...

26/04/07 19:50 civarı köprü trafiği