hergün bişeyleri bitirip bişelere başlıyor ruhum.kalbim ruhuma nasıl yetişiyor bilmiyorum.bedenimi düşünemiyorum.
bazen nasıl kayıtsız kalabiliyorum onca şeye.kesseler acımaz değil kesseler kan akmaz diye korkuyorum bazen.o kadar cansız, o kadar heyecansız...zor herşey bitmiş gibi hissetmek bitmediğini bildiğin halde...
ağlamak istiyorum bazen.kana kana hıçkıra hıçkıra nefessiz kalana dek. gözümden akan yanlızca tuzlu su.ruhum unuttu ağlamayı.bir daha çocukluğuna dönemeyeceğini bilmek gibi buda.
acıyorum çok.iğnenin eline batması gibi değil.kalbinin elinde avucunda sıkışıp kalması gibi.
çok acıyorum...
rüzgarzlar geçiyor içimden.lodosa dönüyor bazen kavruluyorum.beni özlüyorum...